Między anomią a fatalizmem. Regulacja społeczna w Polsce w okresie zmiany systemowej

Udostępnij strone

Głównym celem projektu była analiza społeczeństwa polskiego w kategoriach regulacji społecznej, w tym empiryczne wyjaśnienie form i zaburzeń regulacji w różnych segmentach nowopowstałej polskiej struktury społecznej. W warstwie empirycznej poddano krytyce dotychczasowe sposoby pomiaru anomii i fatalizmu oraz zaproponowano własne narzędzie pomiarowe uwzględniające rekonstrukcję teorii regulacji społecznej Durkheima oraz współczesne podejście do problemu anomii w postaci teorii anomii instytucjonalnej. Na podstawie modeli równań strukturalnych wskazano, że model teorii regulacji społecznej Durkheima stanowi lepsze odzwierciedlenie założeń teoretycznych niż ten odnoszący się do teorii anomii instytucjonalnej. Drugim celem analiz empirycznych była weryfikacja szeregu hipotez dotyczących zróżnicowania poziomu zaburzeń regulacji społecznej w różnych kategoriach struktury społecznej. Analizy wykorzystujące regresję wielokrotną, a skoncentrowane na poszukiwaniu predyktorów zaburzeń regulacji, oparte zostały na postulatach teorii Emila Durkheima.
Kontakt: dr Jacek Bieliński jacek.bielinski@civitas.edu.pl, kierownik projektu: prof. dr hab. Bogdan Mach, źródło finansowania: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.